Jeruzalem, Ramallah en Damascus
Door: Carel
Blijf op de hoogte en volg Carel
01 November 2014 | Libanon, Tyrus
Het team van de Military Capacity Study (MCS) UNIFIL zou op dinsdag invliegen, in het weekend waren daarvoor de laatste puntjes op de ‘i’ gezet in het studiedocument. Zoals eerder aangegeven is OGL weliswaar geen onderdeel van UNIFIL maar wordt onze inzet wel in de studie betrokken. Er was in het weekend klaarblijkelijk wat veranderd door J5 UNIFIL in mijn OGL hoofdstukje, reden dan ook voor de Chief of Staff UNIFIL om mij daarover even bij te praten. De verandering vielen reuze mee, ’t was goed te horen dat OGL’s inzet verbetervoorstellen nagenoeg volledig omarmd werden :-)
Dinsdagmiddag vertrok ik weer op weg naar Jeruzalem. De NL delegatie had de maandag doorgebracht bij twee teams van OGL en was inmiddels via Amman op weg naar Jeruzalem. Ik zou ze daar vergezellen bij het bezoek aan HQ UNTSO. De tocht verliep voorspoedig, ’s avonds arriveerde ik weer bij het National Jerusalem hotel in Oost Jeruzalem. Een prima hotel dat toevallig dicht bij de plek ligt waar de dag daarna een geradicaliseerde Palestijn op een stel mensen inreed die stonden te wachten op de tram, het trieste resultaat 1 dode en een aantal zwaar gewonden……..
Op dinsdagavond gezellig een hapje meegegeten in restaurant Adlon in het Old Railway Station. De collega’s van USSC hadden dat georganiseerd als start van het werkbezoek van de NL delegatie aan USSC.
Woensdagochtend gingen we op pad naar het HQ UNTSO. Daar werd een operationele briefing verzorgd door CJOC en één over personeels- en opleidingsaspecten door de CMPO. Dat allemaal onder het toeziend oog van de plaatsvervangend baas van UNTSO, het was helemaal in de hand. Aansluitend naar de hoofdkwartier van USSC gereden, nadat dat uitgebreid bekeken was gingen we naar een mooie lunch locatie in Jericho. Het lijkt misschien dat het allemaal van eten aan elkaar hangt, maar dat is slechts schijn :-) In Jericho is ook de werkplek van Wim. Hij ontwikkeld en begeleid samen met de Palestijnen o.a. militaire managementopleidingen. De locatie is een moderne kazerne net iets buiten Jericho. Ook Yasser Arafat en Abbas ontbreken er niet.
Vanuit Jericho doorgereden naar Ramallah om de woonstede van Wim en Alex te laten zien, alles voor de beeldvorming :-) De reis zat er die dag nog niet op, samen met het team reed ik laat in de middag naar Tiberias, door de Westbank, omdat daar de NL UNMO’s op ons wachten met een heerlijke barbecue. De avond gezellig doorgebracht in Tiberias met de aanwezige UNMO’s en Albert en Michel die werkzaam zijn in UNDOF. Na een lange dag met veel indrukken mijn moede hoofd te ruste kunnen leggen in de logeerkamer van Jornt en Jeanette. Prima geregeld dus :-)
Donderdagochtend weer vroeg op pad naar Naquora. De MCS zou inmiddels in volle gang zijn. In Naquora aangekomen bleek dat mee te vallen. Na aankomst van het team was het programma namelijk aangepast er werd enkel nog maar naar een paar elementen gekeken. Een grote review staat nu gepland voor medio volgend jaar. Kortom er hoefde geen, grondig voorbereide, presentatie gegeven te worden voor het team……………. ‘s Middags was ik uitgenodigd bij de commando-overdracht van Italbat (feitelijk een regiment). Het was een feestje met een hoog Italiaans gehalte en omdat het Italiaanse volkslied drie keer werd gezongen ken ik het nu bijna uit het hoofd :-)
Zondag stond de commando-overdracht van Chief Liasion Office Damascus op het programma. Xiangyang Wang (China) ging het commando overdragen aan Anders (Noorwegen). De DCOS (Einar) zou als autoriteit aanwezig zijn en vroeg mij of ik zin had mee te gaan. De kans om op dit moment Damascus te bezoeken is, voorzichtig uitgedrukt, gering; dus ik pakte de uitnodiging met beide handen aan :-) Zaterdagochtend vertrokken wij (Einar, Xiangyang, Erich (C-OGG)en ik) vanuit Tyre in de richting van Beiroet. Daar wisselden we de ongepantserde auto om voor één met pantser. Vanuit Beiroet op naar Chtaura, een stad vlakbij de Syrische grens, waar we de grens zouden oversteken.
Het crossen verliep vlot tot dat de Syrische douane de auto van Erich niet wilde doorlaten, dit omdat die niet geregistreerd was. De verwarring duurde even maar met hulp van de SSAD uit Damascus, kon uiteindelijk toch worden doorgereden.
De weg van de grens naar Damascus is helemaal onder controle van het Syrische leger. Er zijn een aantal roadblocks ingericht door het Syrische leger, als UN mag je daar meteen doorrijden.
Damascus is een grote stad (5.000.000 inwoners) en ligt een beetje in een vallei. Vanaf grote afstand konden we bij binnenkomst de mortierinslagen zien, gelukkig in een gedeelte van de (enorme) stad waar wij niet heengingen. In Damascus werden we ondergebracht in het Sheraton hotel. Het hotel wordt op dit moment hoofdzakelijk gebruikt door de UN en is goed beveiligd.
’s Avonds gingen we, na eerst genoten te hebben van een Agila in het Four Seasons Hotel, een hapje eten in de binnenstad. De Franse invloeden zijn nog duidelijk te zien in de stad, in het restaurant waar wij aten waande je, je in de binnenstad van Parijs.
Zondagochtend vond de commando-overdracht plaats. Van de nog in Damascus aanwezige ambassades (zoals China en Rusland) waren of de ambassadeur of een vertegenwoordiger aanwezig. Van het Syrische leger een generaal-majoor van de veiligheidsdienst en een aantal vertegenwoordigers van UN agentschappen. De gewoonte van mannen in Syrië om elkaar te begroeten met drie kussen is diep ingeworteld, ik behoor daarmee inmiddels ook tot de intimi van de Syrische generaal :-)
Na een vlotte overdracht werden er wat “light refreshments” geserveerd. Dat bood meteen de mogelijkheid voor wat nadere kennismakingen.
Na de overdacht met Einar en Anders op pad naar de oude stad van Damascus. Het rijden door Damascus is een uitdaging, niet vanwege rondvliegende bommen maar omdat het enorm druk is. We bezochten in de oude stad eerst de Souk. Die is gigantisch groot en heel erg druk, aan het begin van de oorlog meden de inwoners die plek, inmiddels is dat niet meer het geval. Het is heel bijzonder te zien hoe in Damascus het leven ‘gewoon’ doorgaat, terwijl je inslagen van mortieren hoort (weliswaar op grote afstand) en de Syrische luchtmacht nadrukkelijk aanwezig is.
Na de Souk, de Moskee bezocht waarin ook het hoofd van Johannes de Doper ‘begraven’ zou zijn. Een interessant gesprek gehad met een parelverkoper en een prachtig winkeltje bezocht waar Einar wat echte damasten tafellakens kocht. Het bezoek afgesloten met een kopje thee en een Agila in één van de oudste theehuizen (+ 200 jaar) van Damascus. In het theehuis had tot voor 2 maanden een verhalenverteller gewerkt, die het publiek vermaakte met zijn romantische verhalen. De man was recent op hoge leeftijd overleden (voor de verandering een natuurlijke dood). In het theehuis werden we bijgepraat over de situatie in Damascus door een Palestijn die daar woonde en voor de UN werkte. Duidelijk is in ieder geval dat het gewone leven deels een façade is en dat eenieder in meer of mindere mate is getroffen door het oorlogsgeweld.
Na een interessant bezoek aan een prachtige stad waarvan het eeuwig zonde is dat die nu zo verscheurd wordt door het oorlogsgeweld, maandag weer op pad via Beiroet naar Tyre. De tocht verliep zeer voorspoedige met slechts een klein oponthoud, dit keer, aan de Libanese grens. In Naquora samen met Einar geluncht met het MCS team, konden we meteen het nuttige met het aangename verenigen. Voor het eerst ’s avonds in het donker teruggereden vanuit Naquora naar Tyre. De wintertijd die hier ook is ingegaan, maakt dat het om half zes al donker is.
De rest van de week weer hard aan de slag geweest in Naquora. Er stonden weer de nodige afspraken op de agenda. Woensdag nog even een uurtje ‘geboomd’ over OGL samen met Patrick Gauchat die deel uitmaakt van het MCS team uit NY en daarnaast ook nog eens de voorganger is van de huidige DCOS UNTSO.
Donderdag stond de presentatie van de uitkomsten van het MCS team aan de FC op het programma. Ik was daarbij ook van de partij, de uitkomsten leidde vooral bij de FC tot nogal wat consternatie. Mijns inziens wat onnodig, in ieder geval leverde de bijeenkomst mij nog een interessant gesprek op met de Amerikaanse Col Swift die, voor een tweedaags verblijf in Libanon en Israel, vanuit NY was komen overvliegen. Hij zou dezelfde dag doorvliegen naar Israel voor een gesprek met COS UNTSO, de wereld bleek wederom weer klein.
Vrijdag na, voor de tweede keer deze week, Green Hill op- en afgerend te zijn terug naar Tyre, dit keer voor een weekend zonder allerlei uitstapjes :-) Het weer is ook hier inmiddels wat omgeslagen, vrijdag en zaterdag serieuze regenbuien waarbij het ook in mijn appartement niet helemaal droog bleef. Gelukkig is de weersverachting voor de komende weken nog prima, met overdag temperaturen van rond de 25 graden :-)
Vanuit Tyre allemaal weer fijne weken toegewenst!
Danielle alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag aanstaande zaterdag :-)
-
01 November 2014 - 16:58
Wim J:
Ziet er weer strak uit Carel! Hoop dat je als chief wel achter dat belachelijk grote bureau weg komt, kom op man!
Leuk elkaar weer even te hebben ontmoet.Tot de volgende keer!
mas salaam -
01 November 2014 - 19:27
Marcel Jansen:
Weer een prima update met behoorlijk wat afkortingen! :)
Damascus zal een bijzondere ervaring geweest zijn.............
Take Care!
Vr gr Marcel -
01 November 2014 - 22:48
Rineke:
Lieve Carel,
Dank voor je bericht en de foto's.
Weer helemaal op de hoogte van je bezigheden. Het is een komen en gaan van mensen om je heen.
Door je werk ben je in staat om ergens te komen waar een gewone toerist jammer genoeg niet meer naar toe kan. Gelukkig is er nog veel moois over van Damascus. De toestand blijft er een Gordiaanse knoop.
We hadden hier op 1 november een onwaarschijnlijk mooie herfstdag. 22 graden, zon en blauwe luchten. Naar Delden gefietst door het prachtige landgoed Twickel en daar de Streekmarkt bezocht met produkten van het boerenland. Een ambachtelijke lunch genoten.De herfstkleuren zijn al prachtig.
Het kan nog mooier als het wat kouder wordt 's nachts.
Blijf gezond en we skypen weer.
Liefs,
Mutti
-
02 November 2014 - 05:35
Arco:
Wat een week en wat een kilometers....;) En dat mag dan werk heten....jeetje man....wat een gave ervaringen! Die pakken ze je nooit meer af, dat is een ding dat zeker is! Hier alles verder ok. Zelf een weekje in de lappenmand gezeten met koorts, keelpijn, onophoudelijk hoesten en verkoudheid. Met dit weer waarschijnlijk ook niet echt gek...! En vwb PLC momenteel veel ontwikkelingen. Druk met de aankomende reorganisatie, de Zelda gekte, de verhuizing (K8 komt in het geheel naar K9/K10) en alle andere kleine ellende die je niet vreemd zal voorkomen. Maar.....blijft leuk en gezellig!! Ok dan, veel succes en plezier maar weer en dank voor jouw uitgebreide update, Arco -
12 November 2014 - 22:49
Francien:
wat een super belevenis om nu nog in Damascus te kunnen kijken. Mooi om te zien hoe jullie daar, internationaal, werken. hartelijke groet, ook van arne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley