DPKO

Terwijl ik dit begin te schrijven is het in Nederland kwart over elf en de eerste Koningsdag in volle gang. Via de streaming radioverbinding wordt ik ondertussen keurig op de hoogte gehouden over de festiviteiten. Het eerste bezoek voor vandaag van het koningspaar is prima verlopen. In Tyre schijnt ondertussen de zon volop, gisteren was het 35+ graden, vandaag een lekkere 27. Het uitzicht op de Middellandse is prachtig :-)

Mocht je, je afvragen wat de titel van dit verhaal betekend dan kan ik je geruststellen, gaandeweg deze dagboek release zal ik dat helemaal uitleggen.
Alweer twee weken geleden begon de maandag als alle andere met de Force Commanders Morningbrief (FCMB). Snel diezelfde dag werd ik geïnformeerd over een bezoek vanuit New York in het kader van de ‘zevenjaarlijkse’ internal review van UNTSO. De delegatie zou alle posten van UNTSO aandoen en ook spreken met de leiding van UNIFIL en UNDOF. De input vanuit UNTSO moest alvast op papier gezet worden, na wat richting gegeven te hebben ging mijn staf daar hard mee aan de slag. Tussen de middag kwam de DCOS van UNTSO terug uit Beiroet. Inmiddels is het een goed gebruik om dan even met elkaar te lunchen in een van de restaurants op Naquora. Dit keer in de Franse hoek van het kamp bij Ali een goede lunch genuttigd. Op het kamp zijn naast een internationale eetzaal, een aantal nationale eetgelegenheden waar je in principe alleen op uitnodiging mag eten. Daarnaast zijn er een viertal restaurants op het kamp en een aantal direct buiten het kamp waar prima geluncht of gedineerd kan worden. Als ik op Naquora ben maak ik daar dagelijks gebruik van, dat scheelt een hoop gepruts ’s avonds in het appartement :-)

Op dinsdag een bezoek gebracht aan de baas van de Internal Security Force in Zuid Libanon. Ik was bij hem uitgenodigd en het doel was om kennis met elkaar te maken. Mijn teams lopen namelijk ook regelmatig leden van de ISF tegen het lijf in de sectoren waar ze werken, het is dus goed dat de bazen elkaar ook kennen. De ISF is te vergelijken met een soort van militaire politie. In het gebied waar UNIFIL optreedt zie je ze regelmatig en het meest populaire vervoermiddel is een grote Chevrolet Camaro :-) Een bezoek als dit moet van te voren afgestemd worden met de leiding van UNIFIL om belangenverstrengelingen te voorkomen en omdat het hoofdkwartier van de ISF zich buiten het UNIFIL gebied bevind. Aan medewerking hier geen gebrek, alle partijen vonden het prima dat ik ging. Samen met een UNMO en liasion assistent op pad gegaan en een prima gesprek gehad in Saida.
Na terugkomst in Naquora hoorde ik dat de Syrische overheid mij (en nog een paar anderen) geen toestemming had gegeven om op woensdag naar kamp Fouar, net over de grens in Syrie te reizen. Daar zou namelijk de commando-overdracht van OGG-D plaatsvinden. De observergroep waar Gradus de leiding aan gaf. Helaas heb ik die bijeenkomst dus moeten missen.

Na afloop van een FCMB is er ruimte voor final remarks. Daarin kan de Force Commander een paar ‘famous last words’ spreken en wordt de rest van het aanwezige gezelschap in de gelegenheid gesteld om, indien noodzakelijk natuurlijk, ook wat mee te delen. Op woensdag maakt de FC gebruik van de spreektijd. Dit om het toenemend aantal verkeersongevallen in UNIFIL aan de orde te stellen, hij was er namelijk helemaal klaar mee. De dag ervoor waren twee UNIFIL auto’s tegen elkaar opgereden waarbij er enkel sprake was van blikschade, de toch gealarmeerde ambulance kwam in volle vaart op het ongeluk aanrijden en botste er vervolgens bovenop. Nog meer blikschade……… In het weekend was een takelwagen naar Tyre gestuurd om te assisteren bij een UNIFIL ongeluk, wederom alleen blikschade, bij het keren in de stad raakte de takelwagen een geparkeerde auto, weer blikschade……. Kortom de rijvaardigheid laat bij tijd en wijle te wensen over. Het idee van de FC om iedereen die betrokken is bij een ongeluk direct te repatriëren is misschien wat erg enthousiast, maar het starten van wat aanvullende rijvaardigheidslessen zeker niet :-)

Donderdag met negen vertrekkende UNMO’s hun eindbeoordeling doorgenomen. Acht blijde gezichten, één Nieuw Zeelands gezicht minder blij, omdat zijn beoordeling tegenviel. Het beoordelingsysteem zit hier goed in elkaar, elke UNMO krijgt in ieder geval halverwege de missie een functioneringsgesprek en aan het eind een eindbeoordeling. Op het moment dat er gewisseld wordt van functie wordt er ook een functioneringsgesprek gehouden. Kortom het functioneren wordt goed gevolgd en je krijgt daarnaast ook niet automatisch een goede beoordeling (wat nog wel eens wordt gedacht).
’s Avonds samen met Ignazio op pad gegaan naar Patrol Base West waar ik een deel van het Paasweekend samen met de teams zou doorbrengen. Direct goed gestart met een prima steak ’s avonds in een restaurantje op de Patrol Base.

Vrijdag en zaterdag een prima bezoek gebracht aan de Patrole Base. Omdat er veel nieuwe UNMO’s waren gekomen wilde ik graag een indruk krijgen hoe de training van een junior wordt opgepakt. De kennis van het gebied de historie en de Blue Line kost de nodige inspanning, de wijze waarop er inhoud aan wordt gegeven door de senior UNMO’s is bijzonder goed. Op zaterdag met de oude teamleider (James) van team Zulu en een junior en liasion assistant op pad geweest. De laatste dag van de uitzending van James was de dinsdag na Pasen. Omdat er veel juniors waren in zijn team wilde hij tot het laatste moment assisteren, heel mooi om een dergelijke positieve betrokkenheid te zien. Na een bezoek aan een mukhtar van een dorp, waar we hartelijk werden ontvangen met koffie, frisdrank en fruit, zaterdagavond weer teruggekeerd naar Tyre. De rest van het paasweekend met huishoudelijke en rapportage klussen ontspannen doorgebracht :-)

Op dinsdag samen met Ignazio naar het Israëlische leger (IDF), ik was uitgenodigd door de liasion officier op het hoofdkwartier van de noordelijke Divisie. Ignazio was één keer eerder op het hoofdkwartier geweest en ik nog niet eerder. Met de routebeschrijving die we hadden zagen we dan ook meer van Noord Israel dan strikt noodzakelijk was. Na een kibboets en brigade hoofdkwartier vonden we die van de Divisie. Aan de poort allerhartelijkst ontvangen, nadat we even onze auto even aan de kant moesten zetten voor de entree van de divisiecommandant (boss of everything zoals de schildwacht hem noemde :-)) konden we naar binnen. Na een goede bespreking en een advies voor de kortste weg (die inderdaad een stuk korter was), in de middag weer gearriveerd in Naquora. Na het werk nog even op pad geweest om mijn Libanese telefoonnummer een maand te verlengen. Je hebt hier een soort van prepaid voor de duur van een maand. Als je vergeet je ‘abonnement’ te verlengen dan verlies je en je beltegoed en je nummer. Dat levert een hoop geprutst op, het is dus gewoon zaak tijdig extra tijd te kopen.

Woensdag had ik vanuit de ambassade de defensie attaché (Jan Willem) en twee broeders van de ‘sectie stiekem’ uit Nederland op bezoek. Na een goede kop koffie gedronken te hebben in de koffiecorner van HQ UNIFIL, ze voorgelicht over de werkwijze van OGL en de voorvallen in het zuiden van Libanon. Ze verlieten tevreden en gevoed met een hoop nieuwe informatie Naquora.
Het moment van het bezoek voor de internal review naderde inmiddels met rasse schreden. Op donderdag zou mevrouw Nakamitsu arriveren. Zij is de the Director of Asia and Middle East Division in DPKO (Department of Peacekeeping Operations (New York)). Als zodanig is ze verantwoordelijk voor alle missies in die gebieden.

Op donderdagochtend met mijn staf de presentatie voorgeoefend, een goede voorbereiding is immers……………… ’s Avonds uitgenodigd om samen met mevrouw Nakamitsu, haar delegatie, de Force Commander UNIFIL en een enkele UNIFIL’er een hapje te eten in Casa Italia. Een Italiaanse eetgelegenheid op het kamp waar de FC een ‘eigen’ ruimte heeft met een mooi uitzicht op de Middellandse Zee. Prima maaltijd en goede gesprekken.

Vrijdagochtend kwam de delegatie op bezoek in HQ OGL. De presentatie een aansluitende discussie verliepen prima. De koekjes, koffie en aangevoerde frisdrank vonden gretig aftrek :-) Tussen de middag met een de delegatie en een aantal chiefs van UNIFIL geluncht in de VIP ruimte van de internationale mess :-)
Na een week vol activiteiten, vrijdag aan het eind van de middag tevreden terug naar mijn appartement in Tyre. Na wat boodschappen gedaan te hebben, alle trappen naar boven weer beklommen. In het appartement was het licht deels aan en stond een half gebruikte waterfles op het aanrecht. Ik wis dat geschilderd werd, maar vond dit wel erg enthousiast. Elias (de huisbaas) gebeld om te vragen wat er allemaal ‘aan de hand was’. Hij zei dat hij de buitenkant aan het schilderen was, maandag klaar zou zijn en het internet binnenkort twee keer zo snel zou worden. Daarnaast werd ik van harte uitgenodigd om maar eens snel wat in zijn restaurant te komen eten en drinken. Ben maar niet begonnen over de fles water en het licht :-)

Vanuit Tyre weer allemaal gezondheid en plezier toegewenst de komende weken :-)

Manuel alvast van harte gefeliciteerd met je verjaardag!

Klarien alvast van harte met het bereiken van alweer een leeftijd mijlpaal!

P.s. Mijn hotmail account was gekraakt, afgelopen week zijn er een hoop vreemde mailtjes verstuurd, vooral niet openen. Inmiddels is het probleem weer verholpen.