Een lange en hete zomer

Het weekend rustig in Tyre doorgebracht na de afgelopen weken intensief op pad te zijn geweest. Zaterdagavond met Soren van een lekkere maaltijd genoten bij het Phoenicien restaurant. Het eten gebeurde in etappes waarbij ik startte en Soren afsloot, dit omdat één van de bestelde steaks door de ober met een zwierige zwaai op de grond belande :-) Gelukkig werd de steak niet hergebruikt, maar keurig in de haven gegooid :-)

Na het weekend weer aan de slag in Naquora, waarbij de reguliere vergaderingen heel vertrouwd beginnen te worden. Af en toe net als in Nederland, maar met dat verschil dat het internationale gezelschap het altijd net wat meer uitdagender en wat mij betreft aantrekkelijker maakt :-)

In het begin van de week werd een beroep gedaan op mijn zorgplicht. Een Canadese UNMO van zekere omvang was in het weekend opgenomen in het ziekenhuis in Naquora met, wat later bleek, een galblaasontsteking. Het gerucht ging dat hij vrij eenzaam op z’n kamertje lag zonder veel bezoek van de collega’s uit OGL. Het gerucht was waarschijnlijk verspreid door een UNMO die zelf meer aandacht wilde, Sepp gaf mij aan dat de deur bij hem werd ‘plat gelopen’ en hij zeer blij en verheugd was met zoveel aandacht. Niet in de laatste plaats natuurlijk van de chief :-)
Ook Canada gaf veel aandacht, hij is inmiddels naar Duitsland gevlogen voor het laten verwijderen van de galblaas en gaat vervolgens naar Canada voor recuperatie…………………………

Na een bezoek van de plaatsvervangend commandant van Sector West ging ik woensdag op pad met een groot aantal UNMO’s van OGL voor een Blue Line familiarization Tour aan de Israëlische zijde van de Blue Line. Een UNMO binnen OGL is de specialist van de UN op het gebied van de Blue Line. Niet alleen op geografisch gebied , maar ook vanuit politiek en cultuurhistorisch perspectief. Doordat de OGL patrouilles alleen plaatsvinden op Libanees grondgebied kan een zekere ‘kleuring’ van de werkelijkheid ontstaan. Een reden dan ook dat minimaal eens per twee maanden samen met de het Israëlische leger (IDF) een ‘tour’ te organiseren die plaatsvindt op Israëlisch grondgebied. Tijdens de tocht werden een hoop zogenaamde ‘hotspots’ aangedaan, waar we een toelichting kregen van een Israëlische liaison officier. We bezochten het punt waar in 2006 een aantal Israëlische militairen waren gedood door een IED, geplaatst door Hezbollah, wat destijds leidde tot de tweede Israëlisch-Libanese oorlog. Daarnaast een punt waar in 2010 en 2013 Israëlische militairen waren gedood bij incidenten op de Blue Line. De dag was erg zinvol en gaf een breder perspectief op de overall situatie. Daarnaast droeg de tocht ook bij aan een stuk bewustwording, vooral ten aanzien van incidenten, gevoelsmatige of verhoudingsgewijze kleine gebeurtenissen kunnen snel leiden tot escalatie en daarmee een nieuw gewapend conflict. Iets dat in dit deel van de wereld, zoals iedereen weet, aan de orde van de dag is.
Dat ook hier genoten kan worden en wordt, bleek bij de afsluiting van onze tour die plaatsvond in een wijnproeverij met naast prima wijn ook heerlijke (jawel!) geitenkaas! :-)

Op donderdag had ik de nieuwe Force Commander (Gen Maj Luciano Portolano) uitgenodigd voor een presentatie op het HQ van OGL. De presentatie was voorbereid door het Australische duo in de vorm van mijn plaatsvervanger en Chief Operations Officer (COO). Cameron en Ash hadden prima werk geleverd, de brief verliep dan ook goed en gaf voor de FC een goed duidelijk beeld van de wijze waarop wij kunnen bijdragen aan de het UNIFIL mandaat.
Aansluitend ’s middags met een deel van de UNIFIL leiding en staf een videobespreking gehad met het UN hoofdkwartier in New York. In oktober vindt hier namelijk de zogenaamde Mission Capability Study (MCS) van UNIFIL plaats. Op basis daarvan wordt de toekomstige organisatie van UNIFIL vastgesteld. Omdat OGL een bijdrage levert aan de ‘capability’ van UNIFIL, dragen we bij aan de voorbereiding van de MCS en zal het MCS team in oktober ook OGL bezoeken.

Vrijdagmiddag weer op pad naar Jeruzalem, er stonden namelijk weer twee nieuwe NL UNMO’s op de rol om in te roteren. John en Marcel zijn de voorlaatste van de 2014 lichting, in oktober volgt Marcel nog en dan zit de 2014 lichting erop.
Vrijdagavond eerst met Soren gegeten op het dakterras van het Notre Dame hotel in Jeruzalem. Een echte aanrader, het eten was prima en het uitzicht over de oude stad adembenemend! :-)
Zondag met John en Marcel genoten van wederom een goed aperitief in het Old Railway station en een maaltijd in de German Colony. Inmiddels traditionele maar prima locaties. Voor de verandering had ik eens een ander hotel geboekt wat ook prima leek, volgende keer gewoon weer terug naar het Hotel Little House in Bekah :-)

Maandagmiddag hadden alle outstations en liaison offices een videobespreking (VTC) met de COS UNTSO in Jeruzalem. Het doel was elkaar bij te praten over de laatste ontwikkelingen in het inzetgebied. De focus lag, begrijpelijkerwijs, op de ontwikkelingen in de Golan. Tijdens de VTC waren de 45 Fiji militairen van UNDOF nog gegijzeld, daarnaast waren en worden OP’s van UNTSO bedreigd door aanvallen van zogenaamde AGAE’s (Anti Government Armed Elements). Als gevolg daarvan zijn inmiddels de nodige OP’s geëvacueerd en is menig UNMO op de Golan live getuige (geweest) van het oorlogsgeweld in Syrië.
Reden dan ook voor de titel van deze bijdrage: “Een lange en hete zomer”. Voor de situatie hier geldt dat namelijk zowel letterlijk als figuurlijk.

Ondanks alle activiteiten in de Area of Operation van UNTSO gaat natuurlijk het ‘gewone’ leven ook door en arriveerden op donderdag weer negen kakelverse UNMO’s in Naquora. Met negen nieuwkomers heb je natuurlijk ook (bijna) zoveel vertrekkers, wat inhield dat tijdens de ‘Hails en Farewells’ het een welkom heten en afscheid nemen van jewelste was. Natuurlijk zoals altijd onder het genot van een lekkere maaltijd :-)

De week afgesloten met het bezoeken van de Medal Parade van de Cambodian Demining Coy. Zoals al eerder aangegeven wordt ik voor al die gelegenheden uitgenodigd en geef ik waarmogelijk acte de presence, altijd goed in het kader van het netwerk.
Samen met Cameron op pad naar Sector Oost een aardige tocht van een dikke anderhalf uur rijden. Na aankomst op de locatie door de Italiaanse helikopterbaas geadviseerd om de volgende keer gewoon mee te vliegen met de FC, er is altijd plek vrij :-)
Na een mooie ceremonie, als vanzelfsprekend ook uitgenodigd voor de lunch. De lunchlocatie had een VIP en een niet VIP ingang. De laatste leek en was sneller, vanuit Australisch/Nederlands perspectief dus de meest handige optie. Het lukte, de organisatie schok er echter wel van, als VIP zat ik verkeerd en het werd erg op prijs gesteld als ik mij via de VIP ingang zou voegen bij de overige VIP’s. Dat natuurlijk direct gedaan :-)

Volgende week hoop ik voor de tweede keer met verlof te gaan naar Nederland. Voor de trouwe lezers van dit feuilleton houdt dat in dat ze zich de komende weken even moeten vermaken met het herlezen van de oudere verslagen. Maar natuurlijk geen nood: “I’ll be back”; DV begin oktober :-)

Er zijn de komende periode natuurlijk nog een paar noemenswaardige jubilea die ik hier niet onbenoemd wil laten :-)

Frank en Marilig gefeliciteerd met jullie trouwdag vandaag! Ik weet dat er meerder trouwdata zijn maar uit betrouwbare bron heb ik begrepen dat dit er ook één is :-)

Fred en Marion het is nog niet zover maar eind deze week zijn jullie er ook alweer 6 jaar van! Vanuit Tyre alvast van harte gefeliciteerd!

(Ps. Mocht ik iemand vergeten, dan is dat absoluut niet met voorbedachte rade maar enkel vanwege mijn beperkte geheugencapaciteit.)