Op naar het verre oosten

Vrijdagavond voor het vertrek nog even samen met Gonneke bij onze favoriete Thai (Wasana Dee) in Amersfoort gegeten. Zoals altijd gastvrij onthaald en weer heerlijk gegeten! Gonneke verraste mij met een mooi fotoboek waar heelveel mooie en lieve verhalen en foto’s stonden. Iedereen die een bijdrage heeft geleverd (echt te veel om hier allemaal te beschrijven) enorm bedankt!! Het boek is mee en inmiddels aangeland in Tyre. Daarover later meer.

Zaterdag tegen 5 uur alle tassen in de Ka gepropt :-) en op weg gegaan naar Schiphol. Het was goed om te zien dat er een hoop zeker wilde weten dat ik er echt vandoor ging :-) Na een goede vlucht geland op Ben Gurion. De temperatuur was daar vergelijkbaar met Nederland en ik vond het vliegveld een hoog Schiphol gehalte hebben. Ik werd opgehaald door de CMPO (Chief Military Personnel). Hij bracht mij naar het YMCA hotel in het centrum van Jeruzalem. Om 5 uur kon ik eindelijk mijn bed in om er vervolgens om 9 uur weer uit te moeten anders zou ik het all inclusive ontbijt missen. Dat wilde ik niet ik ben en blijf natuurlijk een Nederlander :-)

Zondag was het stralend weer in Jeruzalem, boven de 20 graden en een strak blauwe hemel. Voor de tijd van het jaar overigens zelfs daar een uitzondering. ’s Middags met de huidige senior afgesproken, Gradus Kruitwagen. Met hem onder het genot van een goed glas Israëlisch bier de eerste ervaringen gewisseld. Vervolgens met hem een wandeltour door de oude stad gemaakt, een absolute aanrader! Wat een enorme hoeveelheid ‘geconcentreerde’ geschiedenis en mooie mengeling van veel verschillende culturen. Aansluitend lekker gegeten in een goed Israëlisch restaurant.

Vanaf maandag ging de induction course in volle vaart van start. ’s Ochtend opgehaald met een busje en daar meteen kennisgemaakt met het UNMO klasje. Een leuk gevarieerd gezelschap bestaande uit een Australiër, 3 Argentijnen, 2 Fransen en een Deen. Hoewel de cursus nog wel eens ‘Death by PowerPoint’ wordt genoemd :-) is die inhoudelijk goed en sluit prima aan bij de opleiding in Nederland, met natuurlijk hier en daar een stukje overlap. Voor mij ook weer veel AH erlebnissen, met de ervaringen vanuit UNMIS in het achterhoofd, blijkt (ook) de UN een kei te zijn in standaardiseren. De dag erna mijn UN rijbewijs gehaald, een rondje rond de kerk, lijkt eenvoudig (is het ook), hoewel op dit moment nog steeds één van de klasgenoten aan het oefenen is…………
’s Middags kregen we een rondleiding door het oude Jeruzalem onder de bezielende leiding van een Amerikaan. Hij deed de rondleiding in een razend tempo, wist veel te vertellen en verzorgde in de buitenlucht een les cultural awareness! Ja, dat kan hier allemaal. Tijdens de rondleiding liet ik mij een mooi touwtje om de pols knopen en ‘zegenen’. Het bleek de bedoeling te zijn meteen een donatie te geven voor de armen en nooddruftige. Advies: doneer niet of niet teveel, voor je het weet heb je anders heel veel ‘vrienden’ die allemaal een donatie willen :-)
Na de rondleiding prima kebab gegeten, dit keer met 2 Australiërs, een Amerikaan, een Nieuw Zeelander en een Deen. Never a dull moment! Kort voor het eten overigens ook nog snel kennisgemaakt met mijn voorganger binnen Observer Group Lebanon (OGL). German Frechero een zeer sympathieke en uitstekend Engels sprekende Argentijn.

Op woensdag in galop verder gegaan met de cursus. In de middag een onderhoudend gesprek gehad met de Chief of Staff (COS) en zijn plaatsvervanger. Zij sturen de missie feitelijk aan. Ze hadden weliswaar de cursisten al toegesproken, maar in mijn geval wilde ze nog graag even persoonlijk van gedachten wisselen. Ik word immers de nieuwe Chief OGL. Dat chief zijn is niet zomaar wat :-), eind februari wordt in Naquora dan ook een uitgebreide commando-overdracht gedaan met tal van genodigden. ’s Avonds ingegeten en gedronken bij de zogenaamde Hails and Farewell party die maandelijks gehouden wordt in het Goverment House.

Donderdag stond in het teken van vertrek en afscheid (het kan zomaar snel gaan). Vertrek uit Jeruzalem en afscheid van zij die niet naar OGL zouden gaan.
Vanuit Jeruzalem met alle bagage op pad naar Naquora. In het kader van de HOTO (Handover Take Over) flink met German bijgepraat. Na een tocht van ongeveer 4 uur arriveerden we in Naquora, waar zowel HQ UNIFIL als OGL is gevestigd. Ik moet zeggen een flink kamp! Daar ook verrast met het feit dat mijn bagage die ik vanuit Nederland, een week van te voren, had gestuurd ook al was gearriveerd. Het scheen wel erg snel te zijn, maar het in het vliegtuig meenemen van drie tassen ruimbagage, zoals ik had gedaan, was niet echt nodig geweest. ’s Avonds vond de maandelijkse Hails and Farewell in Naquora plaats. Het lijkt misschien wat veel, maar iedere maand komt en gaat vanwege het rotatiesysteem van een jaar personeel. Kennisgemaakt met een enthousiast OGL en zelf een paar famous first words mogen spreken :-)Alle nieuwkomers waaronder ik, werden ’s avonds keurig ondergebracht in de diverse appartementen waarin het OGL personeel in Tyre woont. Zorgen maken over woonruimte is dan ook absoluut niet nodig. Zelf zit ik op dit moment in het appartement van German, hij woonde daar met zijn gezin, drie slaapkamers en drie badkamers is ‘mogelijk’ voor een eenpersoonshuishouden wat veel, ik kijk dan ook nog wel even wat ik ga doen.

Op vrijdag startte de induction course van OGL als vervolg op die in Jeruzalem. Daarbij werd natuurlijk ingezoomd op de hier relevante zaken en administratieve beslommeringen. Aansluitend vindt voor de UNMO’s nog een vervolg + testen plaats bij de respectievelijke teamsites. Kortom een doorwrocht programma :-) ’s Avonds met German een lokaal etablissement bezocht. Wijn uit de Bekaa vallei, kan ik inmiddels uit ervaring zeggen, smaakt perfect!

Op zaterdag een begeleid rondje door Tyre gemaakt, waarbij eenieder een mooie simkaart moest kopen zodat bereikbaarheid ook hier gegarandeerd is. Lieve dagboek vrienden en vriendinnen, hier laat ik het weer even bij tot een volgende release :-)